Doodgaan en diversiteit; een gesprek tussen twee vrouwen over hun verschillen in achtergrond en omgaan met sterven en nabestaan.
De ontmoeting is in Residence Haganum, de thuisbasis van Pam Hobbelman. Op verzoek van ‘Dood gewoon in Den Haag’ schuift Jamila Faloun aan tafel. De rustige, bijna serene sfeer in deze particuliere zorglocatie van Florence is het decor waar Pam en Jamila elkaar spreken over hun achtergronden, levensovertuiging en hoe zij omgaan met sterven en nabestaan. Jamila is opgetogen. Ze vindt het buitengewoon interessant om in deze setting als moslima over een onderwerp als de dood te praten. Voor Jamila is de dood iets dat heel nauw samenhangt met het dagelijks leven. “De dood is er altijd bij; niet als iets engs maar natuurlijk ook weer niet iets waar je naar uitkijkt.” Pam is gefascineerd door Jamila en wil haar honderduit vragen. Er is direct chemie tussen beiden, terwijl de verschillen bijna niet groter kunnen zijn. Klik hier om het interview helemaal te lezen.